۲۲ تیر ۹۸ ، ۱۳:۱۷
خوب بودن
به این فکر می کردم که
در هواپیمایی نشسته ام و در اوج پرواز
ناگاه خلبان بگوید که ما در حال سقوط هستیم !
به گیج شدن و ندانم کاری هایم ، به توسلم به هرکس که در ذهنم آید
به ذکرهای آن لحظاتم ، به توبه هایی(غلط کردم) که
با پشیمانی کامل گفته می شوند ، به یا حسین گفتن ها !
و ... و ... و ... فکر می کنم !
به اینکه آرام و بیخیال سوار بر هواپیمایی شده ام که قرار است مرا سالم
به مقصد برساند اما ناگهان دراوج آسمان ، سقوط را ترجیح می دهد !
فکر می کنم !به عجز و ناتوانی ام !
به نداشتن توانی برای بازگشت !
به کوله باری که قرار است مرا به زودی شفیع باشد!
فکر می کنم !
و دنیای ما چقدر شبیه به همان هواپیماس !
به خیالم آسوده در حالِ سِیر هستم و اما مرگ ناگهان مرا در آغوش می گیرد...
انتهای پیام/
۹۸/۰۴/۲۲